Isaias 25-27

Ang Pulong Sang Dios

Dalayawon ang Dios

25 Ginoo, ikaw ang akon Dios! Dayawon kag padunggan ko ikaw, kay makatilingala gid ang imo mga ginhimo. Gintuman mo gid ang imo mga ginplano sang una nga panahon. ² Gin-guba mo ang napaderan nga mga banwa sang mga taga-iban nga nasyon. Ginwasak mo ang mabakod nga mga parte sang ila mga banwa, kag indi na ini mapatindog liwat. ³ Gani padunggan ka sang gamhanan nga mga katawhan, kag tahuron sang mapintas nga mga nasyon. ⁴ Ikaw ang mabakod nga dalangpan sang mga imol sa tion sang kalisod. Palasilungan ka sa mabaskog nga ulan kag init. Kay ang pagsalakay sang mapintas nga mga tawo pareho sang bagyo nga nagahampak sa pader, ⁵ kag pareho sang init sa desierto. Pero ginpahipos mo ang pagsininggit sang mga taga-iban nga nasyon. Ginpauntat mo ang pagkinanta sang mapintas nga mga tawo, pareho sang init nga nadula kay gintabunan sang panganod.

⁶ Diri sa Bukid sang Zion, magapreparar ang Ginoo nga Makagagahom sang isa ka punsyon para sa tanan nga katawhan. Mga manamit nga pagkaon kag ilimnon ang iya ipreparar. ⁷ Kag sa sini man nga bukid, pagakuhaon niya ang kasubo^[a] sang mga katawhan sa tanan nga nasyon. ⁸ Dulaon sang Ginoong Dios ang kamatayon kag pahiran niya ang mga luha sang tanan nga tawo. Kuhaon niya ang kahuy-anan sang iya katawhan sa bug-os nga kalibutan. Matabo gid ini, kay ang Ginoo mismo ang nagsiling sini.

⁹ Kon matabo na ini, magasiling ang mga tawo: “Siya ang aton Dios! Nagsalig kita sa iya, kag ginluwas niya kita. Siya ang Ginoo nga aton ginsaligan. Magkalipay kita kag magkinasadya kay ginluwas niya kita.”

¹⁰ Sa pagkamatuod, buligan sang Ginoo ining Bukid sang Zion, pero silutan niya ang Moab. Tasakon niya ini pareho sa dagami nga ginatasak sa ipot. ¹¹ Tinguhaan nila nga makaluwas sa sina nga kahimtangan pareho sa tawo nga nagakapaykapay sa tubig. Pero bisan maayo pa sila maglangoy, lumsan gihapon sila sang Ginoo; paubuson sila sang Ginoo sa ila pagkabugalon. ¹² Rumpagon niya ang ila mataas kag mabakod nga mga pader hasta nga maglalapta ini sa duta.

Kanta sa Pagdayaw sa Dios

26 Sa sina nga tion, ini nga kanta pagakantahon sa Juda: “Mapag-on na ang aton siyudad. Ang kaluwasan sang Dios pareho sa pader nga nagapalibot sa aton. ² Abrihi ang mga puwertahan sang siyudad agod makasulod ang matarong nga nasyon, ang nasyon nga matutom sa Ginoo.

³ “Hatagan mo, Ginoo, sang kompleto nga kalinong ang tawo nga ang iya hunahuna nasintro sa imo, kay nagasalig siya sa imo.

⁴ “Magsalig kamo permi sa Ginoo kay ang Ginoo amo ang aton palalipdan nga bato hasta san-o. ⁵ Sa pagkamatuod, ginpaubos niya ang mga bugalon. Ginlaglag niya ang ila siyudad hasta nga nagkalarumpag ini sa duta. ⁶ Gintapak-tapak ini sang ginpigos nga mga imol.

⁷ “Matapan ang dalanon sang mga matarong, kag ikaw, Matarong nga Dios, ang nagtapan sini. ⁸ Ginoo, ginasunod namon ang imo mga sugo, kag nagasalig kami sa imo. Ang amon handom amo nga mapadunggan ka. ⁹ Ginahandom ko gid ikaw kon gab-i, sa bug-os ko nga tagipusuon. Matuod nga kon maghukom ka sa mga tawo sa kalibutan, makatuon sila nga magkabuhi nga matarong. ¹⁰ Bisan ginakaluoyan mo ang malaot nga mga tawo, wala gihapon sila nagatuon sa pagkabuhi nga matarong. Bisan nagaestar sila sa duta sang mga matarong, padayon gihapon sila sa paghimo sang malain, kag wala nila ginakilala ang imo pagkagamhanan. ¹¹ Ginoo, handa ka na nga magsilot sa ila, pero wala sila kahibalo. Pahibalua sila, Ginoo! Pakahuy-i sila paagi sa pagpakita sa ila kon daw ano ang imo paghigugma sa imo katawhan. Sila nga imo mga kaaway laglaga sang imo kalayo.

¹² “Ginoo, hatagan mo kami sang maayo nga kahimtangan. Kay ang tanan nga hinimuan namon nahimo namon tungod sa imo bulig. ¹³ Ginoo, nga amon Dios, gin-gamhan kami sang iban, pero ikaw lang gid ang amon ginasimba. ¹⁴ Patay na sila subong kag indi na mabuhi liwat. Ginsilutan mo sila kag ginlaglag; kag ginkalimtan na sila. ¹⁵ Ginoo, ginpadako mo ang amon nasyon; ginpasangkad mo ang mga dulunan sini, kag naghatag ini sang kadungganan sa imo. ¹⁶ Ginoo, gindisiplina mo ang imo katawhan, kag sa ila kalisod nagdangop sila kag nagpanawag^[b] sa imo. ¹⁷ Nakita mo, Ginoo, ang amon pag-antos. Pareho kami sa babayi nga manugbata, nga nagasinggit tungod sa puwerte nga kasakit. ¹⁸ Nag-ugayong kami sa kasakit, pero wala man kami sing may ginbata. Wala kami sing may nahimo para luwason ang amon duta,^[c] kag wala man namon nalaglag ang mga katawhan sa kalibutan nga amon mga kaaway.^{[d] 19} Pero mabanhaw ang imo mga katawhan nga nagkalamatay. Magabangon ang ila mga bangkay kag magakanta sa kalipay. Subong nga ang tun-og sa kaagahon nagapabugnaw sang duta, ikaw Ginoo magabanhaw sang mga patay.”

²⁰ Mga kasimanwa, magsulod kamo sa inyo mga balay kag siraduhi ninyo ang inyo mga puwertahan. Panago anay kamo hasta madula ang kaakig sang Ginoo. ²¹ Kay nagaabot na siya halin sa iya ginaestaran agod silutan ang mga pumuluyo sang kalibutan tungod sa ila mga sala. Ipahayag na sang duta ang mga tawo nga ginpamatay; indi na niya ini pagtaguon pa.

27 Sa sina nga tion, gamiton sang Ginoo ang iya matalom kag gamhanan nga espada sa pagpatay sa Leviatan, ang nagasaog nga dragon sa dagat.

² Sa sina man nga tion, magakanta kamo parte sa mabungahon nga talamnan sang ubas. ³ Ako, ang Ginoo, ang nagaatipan sining talamnan sang ubas. Ginabunyagan ko ini permi. Ginabantayan ko ini adlaw-gab-i agod wala sing may makahalit. ⁴ Wala na ako naakig sa sini nga talamnan. Pero sa tion nga may makita ako sa iya nga tunukon nga mga kahoy-kahoy, kontrahon ko siya kag sunugon. ⁵ Pero maluwas lang siya kon magpakig-abyan siya sa akon, kag magpangayo sang proteksyon sa akon.

⁶ Magaabot ang adlaw nga ang katawhan sang Israel, ang mga kaliwat ni Jacob, magapanggamot pareho sa tanom. Magapanalingsing ini kag magapamulak. Magapamunga ini sang madamo nga mga bunga nga magapuno sang bug-os nga kalibutan. ⁷ Wala ginsilutan kag ginpamatay sang Ginoo ang Israel pareho sang pagsilot kag pagpamatay niya sa mga kaaway sini. ⁸ Ginpabihag sang Ginoo ang iya katawhan bilang silot sa ila. Gintabog niya sila paagi sa mabaskog nga hangin sa sidlangan.^{[e] 9} Mapatawad lang sila kon gub-on nila ang ila mga halaran nga bato kag pudpuron nila ini sing mapino, kag dulaon nila ang mga hulohaligi nga simbolo sang diosa nga si Ashera, kag ang mga halaran nga ginasunugan nila sang insenso.

¹⁰ Nawasak na ang napaderan nga siyudad. Pareho na ini sang kamingawan; wala na sing may nagaestar diri. Nangin palahalban kag palahuwayan na lang ini sang mga baka. Ginaubos halab sang mga baka ang mga dahon sang mga sanga. ¹¹ Kag sang nagkalalaya kag nagkalabali ang mga sanga, ginapangtipon ini sang mga babayi agod igatong. Tungod kay ang mga katawhan sini wala sing pag-intiendi, indi sila pagkaluoyan sang Dios nga nagtuga sa ila.

¹² Sa sina nga tion, tipunon sang Ginoo ang mga Israelinhon halin sa Suba sang Eufrates hasta sa ililigan sang tubig sang Egipto pareho sang pagtipon sang ginlinas nga trigo. ¹³ Pagtunog sang budyong sing mabaskog, magabalik sa Jerusalem ang mga Israelinhon nga nagaantos sa pagkabihag sa Asiria kag Egipto. Kag simbahon nila ang Ginoo, sa balaan nga bukid sa Jerusalem.